“Justice League:The Snyder’s Cut” , ωδή στη DC Comics
Η ταινία “Justice League:The Snyder Cut” ήρθε , την είδαμε και σχεδόν όλοι μας έχουμε 2 απορίες:
1) Πόσο καλή ήταν;
2) Πόσο διαφορετική ήταν, από την προηγούμενη εκδοχή της του 2017;
Η απάντηση στην πρώτη απορία διαφέρει αναλόγως το ποιος ρωτάει. Σίγουρα όταν βλέπεις μια 4ωρη ταινία όπου στο τέλος της νομίζεις ότι κράτησε μόλις 1 ώρα είναι ένα πρώτο δείγμα καλής δουλειάς και σίγουρα ένδειξη ότι απόλαυσες την ταινία.
Ένα δεύτερο δείγμα του πόσο καλή ήταν αυτή η ταινία σε σχέση με την προηγούμενη του 2017, είναι τόσο οι εντυπωσιακές σκηνές και τα εφέ , αλλά το πόσο διαφορετικά εξελίσσονται οι ιστορίες των ηρώων , πόσοι νέοι χαρακτήρες εμφανίζονται και πόσο κινηματογραφικά εντυπωσιακό είναι το 3ο μέρος της ταινίας και το επικό τέλος το οποίο φυσικά αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς για την συνέχεια.
Εν κατακλείδι η προσωπική μου άποψη είναι ότι το Snyder’s Cut είναι πολύ πιο «προσεγμένο» , πολύ «πιο ταινία» και σίγουρα πολύ πιο απολαυστικό, ειδικά για τους φαν ταινιών τέτοιου είδους.
Πάμε τώρα να δούμε κάποιες πολύ βασικές διαφορές της ταινίας από την αρχική της εκδοχή, του 2017 όσον αφορά τους χαρακτήρες και τον ρόλο που έπαιξαν στη τροπή αλλά και στην οπτική της ταινίας.
Black-suited Superman
Μία από τι πιο χαρακτηριστικές διαφορές είναι η εμφάνιση του Superman με Μαύρη στολή. Εμφανίζεται στην τελική επική μάχη με τον Steppenwolf , ο οποίος έχει αρχίσει και «κατατροπώνει» τον Cyborg και πρακτικά «αποκαθιστά» τις ισορροπίες στη μάχη καλού και κακού. Η εντυπωσιακή Μαύρη στολή του Superman , με το χαρακτηριστικό “S” πλέον ασημένιο, είναι εμπνευσμένη από το κόμικ του 1990 «Ο θάνατος του Superman» όπου ο ήρωας επιστρέφει από τους νεκρούς με παρόμοια στολή.
Steppenwolf
Ο Steppenwolf εμφανίζεται πιο «εξωγήινος», φορώντας νέα εντυπωσιακή πανοπλία και με σαφέστερη αποστολή , την κατάληψη της Γης με σκοπό να κερδίσει την εύνοια του κλασικού «κακού» Darkseid , τον οποίον βλέπουμε για πρώτη φορά. Σαφώς η τελική του μάχη και ο θάνατος του είναι πιο επικά από την αρχική εκδοχή.
Darkseid
Η «απάντηση» της DC στον Thanos της Marvel έρχεται με τον is the παντοδύναμο Darkseid, κυβερνήτη του πλανήτη Apokolips. Η απουσία του από την εκδοχή του 2017 θεωρήθηκε μεγάλη «αστοχία» από τους θαυμαστές του είδους γιατί πρακτικα αυτός είναι η πραγματική αιτία της ένωσης όλων των υπερ-ηρώων. Επιπλέον όλοι ανέμεναν μια επική μάχη μεταξύ των ηρώων της Justice League με τον υπέρτατο κακό και όχι με κάποιον απεσταλμένο του όπως ο Steppenwolf.
The Martian Manhunter
Ο «πράσινος» ήρωας που τελικά εμφανίζεται στη ταινία δεν είναι ο αναμενόμενος Green Lantern αλλά ο Martian Manhunter, διάσημος χαρακτήρας από κόμικς ο οποίος πρακτικά «κρυβόταν» στα προηγούμενα Prequel της ταινίας ως Στρατηγός Swanwick. Έχοντας πολλά περισσότερα κοινά με τον Superman από ότι αρχικά νομίζαμε στην πρώτη τους συνάντηση στη ταινία του 2013 “Man of Steel”, εμφανίζεται στο τέλος της ταινίας προειδοποιώντας τον Μπρους Γουέιν ότι μεγαλύτερες απειλές πλησιάζουν…
The Flash
Ο Flash συνεχίζει να είναι ο αστείος και γκαφατζής της παρέας, όμως έχοντας πιο σαφή και σημαντικό ρόλο στη ταινία. Πρακτικά είναι το outsider που σώζει τον κόσμο , υπερβάλοντας εαυτόν και ξεπερνώντας την ταχύτητα του ήχου ώστε να γυρίσει τον χρόνο πίσω και να αποφευχθεί η ολική καταστροφή του πλανήτη. Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη που φύλαγε ο Zack Snyder για την ταινία.
Cyborg
Ο Zack Snyder είχε δηλώσει ότι ο Cyborg ήταν στη πραγματικότητα η καρδιά της “Justice League” και το απέδειξε περίτρανα στη ταινία , μετατρέποντας τον από κομπάρσο σε ήρωα «κλειδί». Ο Cyborg αντιμετωπίζοντας τους «δαίμονες» του και ανακαλύπτοντας ότι είναι προτιμότερο να προσφέρει στην ανθρωπότητα παρά να κρύβεται από αυτή , αποτέλεσε τον ήρωα που αποκρυπτογράφησε τα 3 Μητρικά Κουτιά και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην τελική νίκη της Justice League.
Εν κατακλείδι λοιπόν , η εκδοχή του Ζακ Σνάιντερ σίγουρα είναι πολύ πιο διαφορετική από αυτή του Τζος Γουέλντον (2017), κρίνοντας από τα εντυπωσιακότερα οπτικά εφέ και την μουσική υπόκρουση τα οποία την κάνουν πιο «ατμοσφαιρική» , όσο και από την διαφορετική οπτική του σκηνοθέτη η οποία δεν δείχνει να έχει επηρεαστεί τόσο από το Σύμπαν της DC Comics, αλλά να διατηρεί τις δικές του σκηνοθετικές «πινελιές».
Πηγή : www.washingtonpost.com